Podkładki róż.
Róże w szkółkach rozmnaża się przez szczepienie (okulizację), czyli łączenie dzikiej podkładki i zraza róży szlachetnej. Podkładki rozmnaża się z nasion a łatwo ukorzeniające się typy również z sadzonek. Z poniższej tabeli wynika, że najlepiej w polskim klimacie sprawdza się
R. canina Schmidt’s Ideal. Jest najbardziej odporna na przemarzanie w bezśnieżne i mroźne zimy. Jednak najbardziej rozpowszechniona jest Rosa laxa ze względu na łatwość hodowli oraz pędy pozbawione kolców co ułatwia okulizację.
Najbardziej rozpowszechnione podkładki do szczepienia róż:
|
nazwa podkładki; |
zalety |
wady |
|
R. canina pollmeriana |
Na gleby gliniaste i ilaste, ciepłe miejsca. -silny wzrost, mała ilość kolców oraz łatwe zrastanie się z prawie wszystkimi odmianami szlachetnymi. |
W wilgotnym klimacie łatwo ulega czarnej plamistości. W suche lata miazga szybko przestaje działać. |
|
R. laxa (R. coriifolia frobelii)– najbardziej rozpowszechniona |
prawie pozbawiona kolców, zdrowa, dobrze przyjmuje zrazy, rzadko tworzy odrosty korzeniowe, tworzy niskie, zwarte, gęste krzewy, zwiększa intensywność i trwałość zabarwienia, kiełkuje po 2-3 miesięcznej stratyfikacji |
Korzenie tej podkładki nie wytrzymują temp. poniżej -20 stopni. W mało sprzyjających warunkach szybko kończy wzrost dlatego należy wcześnie okulizować. |
| R.canina Intermis
Starsze krzewy wydają silne i grube pędy odpowiednie pod róże pienne. |
Bardzo odporna na mróz, rośnie silnie, bardzo mało kolców, pędzi zraz w kwiaty nawet do późnej jesieni. Tworzy więcej kwiatów na pędzie niż R. laxa. Przyjmuje wszystkie gatunki, rasy i odmiany róż. Krzewy szlachetne są długowieczne, rosną silnie i zdrowo, mają dobrze rozgałęziony system korzeniowy. Kwiaty na tych szczepach maja kwiaty charakterystyczne pod względem kształtu i barwy. W miarę odporna na choroby. | wrażliwość na suszę,
pewna podatność na rdzę. Zawiązuje mało nasion, które słabo kiełkują; |
|
R. canina Schmidt’s Ideal najczęściej stosowana we wschodniej i środkowej Europie |
rośnie bujniej od Intermis, najbardziej odporna na przemarzanie korzeni w bezśnieżne, mroźne zimy. Róże wielkokwiatowe kwitną na niej bardzo obficie. |
|
|
R. canina Pfanders
|
używana do róż piennych, niskich, krzewiastych i pnących. |
podatna na mączniak |
|
R. eglanteria (rubiginosa) Używana najczęściej do szczepienia róż karłowych; |
Odporna na mróz, zrasta się dobrze z większością odmian, powoduje intensywniejszy kolor kwiatów, płaski system korzeniowy- dobra dla róż doniczkowanych, |
słabszy wzrost od pozostałych odmian, bardzo kolczaste pędy, podatność na rdzę, |
|
R. multiflora Stachellos |
bardzo bujnie rosnąca, wyraźnie pędząca zraz, który osiąga na niej większe rozmiary, zwiększa rozmiary kwiatostanów, rozjaśnia wyraźnie kolor kwiatów, znosi późne okresy szczepienia (wrzesień). Znosi chłodniejsze strefy klimatyczne (Skandynawia). Nasiona multiflory kiełkują bez stratyfikacji; |
mało wyrównany wzrost (zmienna), wydająca nowe pędy jeszcze jesienią (wymarzanie), wrażliwa na chlorozę na glebach zasadowych, roślina wypędza pędy przy braku słońca, podatność na mączniaka przekazywana na odmianę szlachetną, |
|
R. chinensis Major (R. odorata, R. indica Major) Stosowana najczęściej pod róże szklarniowe. |
silnie rosnąca podkładka |
rozmnażana z sadzonek zdrewniałych; |
„Rozmnażanie drzew i krzewów ozdobnych” Bartels;Źródła:
„Szkólkarstwo ozdobne” Terpiński;
„Róże w gruncie” Wizner;
„Róże” Oszkinis, Mazurkiewicz;
„Poradnik dla miłośników róż” Gottschalk;
„Altas róż” Vecera;
„Róże” Strobel.
Rozarium 